Plastic is overal. In ons dagelijks leven is het gebruik en verbruik van plastic bijna onontkoombaar. Van in plastic verpakte groenten in de supermarkt tot plastic deksels op koffiekopjes, en het lijkt dat recycleren de enige oplossing is om op een verantwoorde manier met plastic om te gaan.Maar toch werkt recycleren niet optimaal.

In werkelijkheid wordt slechts ongeveer 9% van het plastic gerecycleerd; de overige 91% van het plastic wordt gestort, verbrand of gedumpt in rivieren, stromen en oceanen.Sinds de opkomst van de plasticproductie in de jaren ’50 heeft de mens meer dan 8,3 miljard ton plastic geproduceerd, wat betekent dat bijna 7,6 miljard ton nooit meer in de productiecyclus terecht is gekomen.

Dus wat is de belangrijkste reden waarom recyclage niet optimaal werkt, zelfs nadat we trouw ons plastic in de recyclage hebben gegooid?

Wanneer kunststoffen naar recyclage bedrijven worden gestuurd, moeten ze worden gescheiden, geanalyseerd op verontreiniging, worden ze opnieuw gesorteerd in materiaalvaten, en verkocht aan fabrikanten om te worden verwerkt tot nieuwe materialen.

Veel spelers in de sector van materiaalterugwinning stellen echter vast dat dit arbeidsintensieve en dure proces, waarbij enkele van de goedkoopste materialen op de markt worden gebruikt, economisch gewoon niet rendabel is. Voor veel kunststoffen die tegenwoordig op grote schaal worden geproduceerd, (ongeveer 16,5 miljoen ton per jaar) is er niet eens een markt om ze te kopen en te recycleren.

Kunststoffen met meerdere lagen materiaal, ook “MLP’s” genoemd, zoals tandpasta verpakkingen, hebben momenteel geen markt om te worden gerecycleerd. Dit komt doordat de energiekosten om deze lagen te scheiden in feite hoger zijn dan om een nieuwe verpakking te maken uit nieuwe materialen.

Het ontbreekt ons aan de juiste technologie om deze materialen op een economisch en energetisch haalbare manier terug te winnen. Daarom belanden tandpasta verpakkingen vaak op onze stortplaatsen, in verbrandingsovens en in oceanen.

Een ander veelvoorkomend plastic dat we bijna dagelijks tegenkomen in onze koffiedopjes, meeneem verpakkingen en wegwerpbestek is zwart plastic. Op veel markten, zoals de Canadese recyclage markt, wordt dit soort plastic helemaal niet gerecycleerd, eveneens omdat het economisch niet rendabel is.

Heldere of lichtgekleurde kunststoffen kunnen worden geverfd en tot nieuwe kunststoffen verwerkt worden, maar omdat zwarte kunststoffen alleen zwart kunnen zijn, is de markt ervoor uiterst klein, zodat veel MRF’s (Material Recovery Facility) deze kunststoffen liever op de puinhoop gooien.

Bovendien leveren zwarte kunststoffen veel problemen op in MRF’s. Volgens de BBC gebruiken veel MRF’s lichtscanners om kunststoffen te sorteren en te identificeren; maar omdat zwart licht weerkaatst, worden deze kunststoffen niet opgespoord en belanden ze op stortplaatsen of in verbrandingsovens.Het grootste fundamentele probleem met onze recyclagefilosofie is echter niet het hoe, maar eerder het waarom: wij recycleren om winst te maken, niet om ons milieu te beschermen.

Als we onze natuurlijke hulpbronnen, ecosystemen en dieren in het wild effectief willen behouden, moeten we ons uiteindelijke doel veranderen wanneer we ons bezighouden met duurzame praktijken. In ons huidige economische systeem zal het altijd goedkoper zijn om een oogje dicht te knijpen bij het dumpen van honderdduizenden plastics in de oceaan dan die materialen terug te winnen.

We moeten echter kritisch beginnen te kijken naar ons economisch systeem als geheel, van de producent tot de consument tot de afvalverwerker, en begrijpen dat onze lineaire economie verwoestende gevolgen heeft voor ons milieu.

Gepassioneerd door sport, muziek en het nastreven en promoten van een healthy lifestyle. Mijn carrière als sportmodel en fitnesscoach is het fundament van de roeping om mijn kennis met een groter publiek te delen. Daarom heb ik me gericht op het schrijven van motiverende en instruerende blog artikels voor Nutrifoodz. Ook is mijn missie om mensen te inspireren om hun geest, lichaam en ziel in balans te brengen, zodat ook zij hun eerste stappen kunnen zetten naar het creëren van hun beste zelf en een betere wereld.